Hij staat op de "Klassieker" lijst, deze trilogie (Titus Groan is het eerste deel) dus ik heb me er doorheen geworsteld, zo dwangmatig ben ik dan wel.
Het is echt zo'n boek waarbij je, zodra je aan het lezen bent, je moeilijk kan stoppen, maar je twijfelt telkens als je hem oppakt "kan ik niet iets leukers doen". De structuur van dit boek en de rode draad is mij ook ontgaan.
Er is niet één echt hoofdpersoon aan te wijzen. Volgens wikipedia is dit Titus (een baby, waar zelden naar gerefereerd wordt en die meer dient om de verschillende andere personages bij elkaar te brengen). Ook Steerpike, een ambitieuze jongeman, die heel wat teweegbrengt binnen de hallen van Gormenghast, maar wat zijn ultieme doel is, naast het verkrijgen van macht, is niet duidelijk. Misschien heeft hij dat ook niet.
De volgende twee delen zullen waarschijnlijk meer duidelijkheid in scheppen, maar die staan even heel ver in de kast weggestopt.
No comments:
Post a Comment