Sticks and stones..

Ik had haar al meerdere malen gezien en gesproken op het station. De eerste keer wilde ze geld voor een kaartje, omdat ze net "door twee grote negers" was aangerand op het perron. Ik wees haar de weg naar het politie-loket op het station en bood aan om mee te lopen. Toen werd er alleen maar geschreeuwd, dat ik het niet begreep.

De tweede keer dat ik haar tegen kwam, was haar pinpasje net gejat. Ze had geld nodig om naar huis te komen. Sorry, geen geld (het slappe excuus, dat doorgaans ook waar is, omdat ik een overtuigd pinner ben. Cash laat zo'n zichtbaar leeg gat in je portefeuille als je het hebt uitgegeven). Dit keer geen scheldpartij, maar ze was duidelijk niet blij.

Ik ben haar sindsdien meerdere malen tegen gekomen op het station, waar ze alles en iedereen geld uit de zakken vraagt. Haar geloofwaardigheid is in mijn ogen tot een behoorlijk laag punt gedaald.

Toen ze daarom vanochtend, iets voor zessen, op het stationsplein, weer op me afstapte, nam ik me voor om ook maar gelijk nee te zeggen op de vraag, die al op haar lippen lag: "Meneer, mag ik iets vragen." Nee, mompelend en hoofdschuddend, gaf ik toch duidelijk aan dat ik geen interesse had. .....Begint ze me toch de huid vol te schelden. Het was zelfs te grof om te herhalen op dit openbare forum. Kort samenvattend werden alle nare ziekten en afwijkingen naar m'n kop geslingerd. Hier was ik toch echt van geschrokken. Was het verkeerd om haar gewoon af te wimpelen. Moest ik echt aandachtig luisteren naar het goedgerepeteerde en compleet gelogen bedelpraatje? Was dat voldoende geweest? Of had ik haar zelfs wat geld moeten geven om deze scheldwoordenslag te ontkomen?

In een gulle bui heb ik in het verleden wel eens een bedelaar geld gegeven. Zij hebben het veel slechter dan ik en ik kan wel wat missen. Maar sorry, als ik om zes uur op het station ben, is dat omdat ik naar mijn werk moet, mijn geld verdienen, mijn vrije tijd inleveren. Vraag het me liever om 18:00 als ik klaar ben met werken en mijn tijd weer van mij is.

Misschien ben ik wel een onbarmhartige klootzak. Daar kan ik voorlopig nog wel mee leven denk ik.