Hell is Wet

Wat iedereen denkt over de hel is niet correct. De hel is niet heet, maar best fris, erg nat, je slaapt in een lekke tent en je bent omringd door je chagrijnige en dwarse familieleden. .....

Ik overdrijf een beetje. De vakantie in m'n moederland was eigenlijk best leuk. Vooral de bruiloft. Zeker omdat ik lekker zat kon worden met ooms, tantes en ander aangetrouwd gezelschap, die ik in sommige gevallen al meer dan 15 jaar niet gezien heb. Ik heb weer lekker veel Glenfiddich gedronken, had sjans met een aangetrouwde nicht (levert niets op, behalve een goede boost voor m'n ego) en ik heb weer haggis gegeten.

De kilt zat als gewoonlijk heerlijk en ik ben uiteraard als "echte Schot" gegaan. Bij deze het resultaat.

He Shoots, He Scores

M'n beste vriend is terug van vakantie. Ik dacht laat ik hem dan maar welkom heten, door even lekker voor hem te koken. Had afgelopen donderdag al een eter over de vloer en dat ging prima. Het eten was lekker, de sfeer was fantastisch. Erg gezellig.

Gisteren ging het toch echt iets minder. M'n kookkunsten hebben het laten afweten. Toen het eten op tafel stond, leek het meer op een smakeloze grijze drab (god zij dank voor Sojasaus).

Ondanks de slechte maaltijd, werd ik toch nog getracteerd op een paar rondjes Pool (handig, dat het snooker-centrum bij mij om de hoek zit). M'n vriend wilde een rematch. De laatste keer heb ik gewonnen. Niet vanwege vaardigheid of tactvol spelen, maar omdat hij, ondanks zijn toch niet slechte poolkwaliteiten, de slechte eigenschap heeft om de zwarte bal te potten, voordat die er in mag. Vanavond was helaas weer geen uitzondering. 3-1 voor mij. Dat betekent (het nadeel van haast) dus weer een rematch.

Maar a.s. zaterdag mag ik in elk geval het koken opnieuw proberen. Dan komen hij en twee andere vrienden even lekker (hopelijk) eten en gaan we een movie-classic kijken "The Rocky Horror Picture Show" (Let's do the Time-Warp Again). Daarna nog effe stappen

7 years (uhhm) in Tibet

Niet 7 jaar, maar wel een paar uurtjes, naar de recent geopende Gay Sauna Tibet in Eindhoven. Ik had wel weer wat rust en ontspanning verdiend. Dus woensdag, na even een klein uurtje baantjes zwemmen in de Tongelreep, ben ik doorgefietst naar de nieuwe sauna.

Pluspunten: Leuke lounge en bar, kan best gezellig worden, zeker als het bezoekersaantal toeneemt. Dakterras en tuin, op lekkere zomerse dag, ben ik daar best blij mee. Twee bubbelbaden. I love bubbles.

Helaas: De droge sauna's zijn wat mij betreft net iets te heet en ook erg klein. Als het druk is, moet je echt over elkaar heen klimmen. Wat betreft de faciliteiten: ik ben Steamworks in Arnhem gewend. Deze sauna is lekker licht, ruim en open. Ook helemaal nieuw. Ik ben dus een beetje verwend en verwacht dit soort luxe ook bij andere sauna's. Jammer dus.

Conclusie: kan best gezellig worden, als het drukker is en ik zal zeker vaker gaan, maar ik mijn voorkeur gaat toch echt uit naar Steamworks.

A rose by any other name

Weer een beetje beter. Kan maandag weer werken en ik kan m'n eten weer proeven. Snotter en kuch nog wel een beetje en moet misschien m'n beddegoed maar verbranden, maar ik kan er weer tegenaan. De herstelling werd bevorderd door hele leuke ziekenbezoekjes + de chocolade en de bloemen (zie foto), die ze mee brachten. De cadeautjes zijn leuk, maar het gezelschap was vele malen beter.

"Let us be grateful to people, who make us happy; they are the charming gardeners, who make our souls blossom".

Sick

I haat m'n bed en ik heb er nog niet eens één dag in gelegen, maar zodra ik opsta en rond loop, vult m'n hoofd weer met snot en begin in weer volop te hoesten.


Ziek zijn zuigt.

Björk - Volta

Een nieuwe Björk CD is net als bier en koffie: je moet het toch echt vaker ervaren, voordat je het lekker begint te vinden. Ik denk niet dat Volta mijn favoriete album zal worden, maar het is toch erg leuk om weer nieuw materiaal te horen.

Verder op m'n verlanglijstje:

de nieuwe CD van Macy Gray

de nieuwe CD van Nine Inch Nails

de nieuwe CD van Tori Amos

en (over een paar maanden) de nieuwe cd van Roisin Murphy.

Scissor Sisters - We all felt Like Dancing

Het Concert was Fab!!

Ik had eigenlijk een zaal vol jonge homo'tjes verwacht, maar met mijn 30 jaren stond ik daar toch niet "Out of Place". De rest van de dag in Amsterdam was heerlijk. Lekkere terrasjes, mooie mannen, heerlijk zonnetje en na het concert even wegzakken bij Arc.

Hoewel we eigenlijk naar Hotel Vondel zouden gaan, werden we aldaar geleid naar Hotel Roemer. De eigenaar van Vondel heeft ook dit hotel (om de hoek) gekocht en biedt terugkerende klanten van Vondel een gratis upgrade aan in één van de executive suites van Roemer. Overal flatscreens (zelfs in de badkamer), terasje met toegang naar de tuin (deze is nog niet klaar helaas), inloopdouche voor twee en een bad met jacuzzi.

M'n vriend moest helaas heel vroeg weg, dus hij heeft niet optimaal kunnen genieten. IK WEL.

Lactose Intolerant

Rampdag-zaterdag. Braaf m'n boodschapjes gedaan, maar kennelijk niet zorgvuldig genoeg. Toen in thuis arriveerde werd ik door een voorbijganger geattendeerd op het feit dat ik lekte. Het melkpak in m'n tas was opengescheurd. Na een snelle, paniekerige inspectie kwam ik er achter, dat m'n schoudertas was veranderd in een zwembad van melk, waar Cleopatra nog jaloers op zou zijn geweest.

Helaas was dit ook de tas, die m'n portemonnaie, m'n MP3 speler (nog geen vier maanden jong) en m'n paspoort bevatte. Alles zwom in de melk. De MP3-speler was vervolgens nutteloos.

Na vijf muziekloos rondlopen ben ik vandaag daarom maar de DUIVELSWINKELKETEN ingestapt. Ik heb nu weer een MP3-speler (bloedlelijk, maar dirt cheap). M'n budget was daarom ook niet in zo'n mate gedessimeerd, dat ik ook nog de CD van MIKA heb kunnen kopen. Zit ik nu naar te luisteren en die zal me de aankomende paar weken ook huppelend en met een big smile naar al m'n bestemmingen vergezellen. Nu deze nog bij de witte motor weg houden.

300 - Prepare for Glory

Wat een fantastische film. De donkere ambiance van Sin City, een ijzersterke verhaallijn en prachtige lijven.

Dude...where's my car?

Had hier een leuk blogje over een leuk bezoekje aan de AutoRAI willen plaatsen. Helaas.....ging niet door. Weet iemand wat ik gemist heb?

Of all the bloody stupid things to do

Trouwe lezers van dit blog weten dat ik niet echt handig ben. Ik kook goed, maar houd niets schoon, ik heb leuke ideetjes voor binnenhuis-klussen, maar vraag mij niet om het te doen want het loopt uit op een ramp. Maar vandaag heb ik toch echt een dieptepunt bereikt. Ik heb iets gedaan, dat zo stom is, dat ik zeker weet dat nog nooit iemand anders het gedaan heeft.

Toen ik vanochtend op kantoor arriveerde, zag ik dat ik de eerste was (het was pas 7:30, dus dat was niet geheel ongebruikelijk). PC opgestart (probleemloos) en vervolgens m'n ochtendritueel van koffiezetten gestart. Het koffiezetapparaat op onze afdeling had ik enkele maanden geleden al voorzien van een tijdschakelaar, aangezien we wel eens vergeten om deze uit te zetten. Helaas zit er geen weekend stand op, dus er zat alsnog een vieze, dikke, harde aangekoekte laag koffie onder in de kan. Bij een collega op z'n bureau stond nog een fles afwasmiddel (vraag me niet waarom) en gewapend met zeep en een behoefte aan koffie ging ik te werk om de kan schoon te maken. Het was toch best lastig om de smurrie uit te kan te spoelen, dus heb ik met grof geweld ín de harde laag gewroet. De brokken en schilfers vlogen er vervolgens af.

Wat ik me niet realiseerde was dat de brokjes wel heeel erg scherp waren. Ik had in m'n schoonmaak woede m'n vingers tot bloedens toe opengehaald.......ik heb dus in m'n vingers gesneden met koffie. Alleen het simpele volk zoals ik kan dit voor elkaar krijgen. Het ergste is nog wel dat m´n sms-duim geblesseerd is.

Madama Butterfly - Het Muziektheater Amsterdam

Ik ben zelden zo bewogen.
GEWOON PRACHTIG.

Bad Mood, Good Food

Ik weet niet waarom, maar ik ben al de afgelopen dagen een beetje "grumpy" geweest. Gewoon nors, niet echt blij (ondanks het fantastische weer), ontevreden, boos en gefrustreerd.

Shoppen, daar wordt ik altijd wel weer vrolijk van (dat en konijntjes), maar m'n budget heeft me van mijn illusies afgeholpen. Ik zal nog zeker een weekje tevreden moeten zijn met m'n huidige garderobe en schoenenverzameling (* zucht *).

Gelukkig heb ik vrijdag even lekker met wat vrienden kunnen praten. Misery loves company. Ik heb me wel beperkt tot telefonisch contact. Ik ken mezelf te goed, om te weten dat als ik in zo'n bui ben, het beter is om me ver van andere mensen te houden. I'm like a pestulant, black cloud.

Als ik niet mag shoppen en de konijntjes blijven weg, dan grijp ik naar m'n laatste redmiddel: eten. Niet eten in de zin van "mezelf vol proppen", maar wel een dagje lekker boodschappen doen en dan bedoel ik niet alleen bij de Jan Linders. De oude kookboeken uit te kast trekken en lekkere hapjes en gerechten maken. Heerlijk. Helaas heb ik nu veel te veel eten in huis. Verhongeren zal ik in elk geval niet.

Ik baal wel van deze buien, maar ik ben ook wel blij dat ik al mijn emoties voor de volle 100% ervaar en deze niet ontken. Ben ik manisch? Nee.....maar misschien een borderline geval.

Naked in the Rain

Ondanks het belabberde weer vind ik het deze week niet erg om even op het perron te wachten op de trein. Dit vanwege de leuke reclamecampagne van "Original Source". Deze fraaie poster toont een goed gevormde naakte man in de regen, midden in een enorm veld van munt

Ik kon helaas de poster niet terugvinden op het internet. Jammer, want zoiets moois moet gedeeld worden.

Wasted

Tip:

combineer nooit twee verschillende soorten witbier,

gevolgd door drie verschillende soorten witte wijn

......ughghhhghughhgh.....

vandaag was niet prettig

Waisted

Ik ben gezegend en vervloekt. Gezegend, omdat ik mooie brede schouders heb, toch een redelijke lengte heb (1.85) en ondanks dat er nog een paar kilo'tjes af moeten, een nette, slanke taille.

Vervloekt, omdat ik ondanks deze fijne eigenschappen een beetje buiten proportie ben. Over twee weken heb ik een opera-avondje (verjaardagscadeau van m'n beste vriendin).

Opera = Netjes. Voor mij dus een goed excuus om te gaan shoppen voor een nieuw colbert. Ik heb er niet veel, dus ééntje erbij mag best. Liefst iets met krijtstrepen ofzo. Winkel na winkel wordt ik echter met mijn eisenpakket en met lege handen naar buiten gestuurd.

Het is kennelijk onmogelijk om voor mij een mooi getailleerd colbertje te vinden, die nog genoeg vrijheid van beweging in m'n schouders geeft. Telkens als ik een maat gevonden heb, waar m'n schouders wel in passen, kijk in de spiegel en zie een man in een vormloos, ongevuld jasje voor me. Ik heb niet hard gewerkt aan deze taille om hem vervolgens te verbergen.

Volgende dag dan maar naar de kleermaker met een oud jasje (die ik toch nooit meer draag) onder m'n arm. Over een week heb ik voor 16,50 weer een nieuw model. Practisch en goedkoop. Het zou wel prettig zijn als de kledinglijnen zo nu en dan ook met mijn verhoudingen rekening houden.

PS: bovenstaande six-pack is een vervlogen droom. Gaat denk ik niet meer gebeuren, of ik moet hem inplanteren

Death of a Sales Bitch

Seats & Sofa's.....Ik had al m'n twijfels over deze zaak. Dit kwam voornamelijk vanwege de Amerikaanse vlag in hun logo. Dit voorspelt meestal niets goeds. Maar ik werd afgelopen week op alle stations en in de abri's geconfronteerd met hun reclamecampagne. En laat er op die poster nou de bank staan, die ik ook al op de site van Goossens staat. Leuke twee zitter met een chaise longue (thanx Fresco).

Ik was zaterdag toch in de buurt, dus ik dacht effe naar binnen te gaan. Een vriend had me al gewaarschuwd voor de aggressieve verkooptechniek, maar ik dacht dat ik hier wel immuun voor zou zijn. Nou aggressief was het zeker, maar het begon nog redelijk vriendelijk.

Typisch Amerikaans: vragen hoe het met me is, maar eigenlijk al niet meer geinteresseerd zijn in het antwoord. Ik had kunnen zeggen, dat ik me zo klote voelde, dat ik had overwogen om mezelf in het kanaal te werpen. Hij had het waarschijnlijk niet eens gehoord. Ik kan gelukkig de eerste verkoper afpoeieren met een "ik kijk gewoon even rond". Salesperson 1: down.

Ik volg braaf de wandelroute; ja er is een wandelroute. Zwaar teleurgesteld loop is langs de ene lelijke bank na de andere, op zoek naar mijn droombank. Deze bleek helemaal aan het einde van de looproute te zijn. Ondertussen heb ik al twee andere verkopers van me af weten te schudden door m'n mp3-speler aan te zetten en hardop te neuriën.

Aangekomen bij mijn bank. Ik ga even zitten, om te kijken hoe het voelt. Dit had ik niet moeten doen. Voordat ik er erg in heb, word ik op MIJN bank vergezeld door een behoorlijk oude, slecht geblondeerde verkoopster. Ze heeft zich tactisch geplaatst tussen mij en de trap (de snelste ontsnappingsroute). Ik zit vast. Ik kan haar niet zo maar negeren. Da's onbeleefd. Dan maar gebruik maken van het feit, dat ze misschien iets over de prijs weet.

"Deze bank zit heerlijk hè? Is de stof niet prachtig" Het is een zandkeurige suede. Oerlelijk en ik ken mezelf; dit blijft nooit schoon.

"Nou, nee" ...was dus het verkeerde antwoord, want vervolgens werd ik overladen met stoffenstaaltjes, de één nog lelijker dan de ander.

Ze ziet helaas m'n enthousiasme voor een antraciete lapje en denkt dat ze binnen is. Ik heb haar snel uit die illusie geholpen.

"Ik wil nu geen bank kopen" "Ik heb nu geen nieuwe bank nodig, pas over een jaar"

"Nee, ik wil hem ook niet al bestellen of op een lijst staan, om gebeld te worden, net voordat hij uit de collectie gaat." "Nee, het gaat niet om de prijs, dus die korting maakt me helemaal niets uit."

"Nee, het ligt niet aan de bank, het ligt aan deze winkel. Ik wil niet zo behandeld worden. Ik wil dat u mij met rust laat. Gaat u aub even weg bij de trap."

Ik begin te vermoeden, dat ze dood neer moet vallen, voordat ik bij trap kan komen, maar gelukkig heeft ze door dat ik dat vermoeden heb en laat mij alsnog weggaan. Ik ren bijna de zaak uit en ik kom er echt noooooit meer.

Balls

Met Schots bloed zou je toch verwachten dat ik toch enigzins geschikt ben voor een potje pool. Helaas is dit niet het geval. M'n vader, m'n zwager, m'n neven: ze kunnen het allemaal redelijk goed. Ik moet blij zijn als ik de witte bal niet pot. Desondanks vind ik het toch een leuk spelletje (want laten we eerlijk zijn, het is geen sport!).

De laatste tijd duik ik wat vaker de poolhal in, zoals op deze vrijdag. M'n date was afgezegd, dus ik had een behoorlijke "Men are bastards!" dag. Frisofeest was dus ook niet een optie. Maar een hele goede vriend wist me weer op te vrolijken, door me uit te nodigen voor een paar potjes potten.

De atmosfeer in een snookerhall is lekker traditioneel: donker, rokerig en in de afgelopen 50 jaar amper veranderd. Dit mag wat mij betreft zo blijven.

Na een heel mooi, redelijk gelijkopgaand eerste rondje, ging mijn speelvaardigheid al snel achteruit. Bier helpt dan niet meer. Je denk dan alleen dat je beter kan spelen. Maar "Lady Luck was smiling on me". Ondanks het feit dat ik m'n ballen niet daar kon krijgen, waar ik ze wilde, heb ik uiteindelijk toch met 3-2 gewonnen. Het helpt in dit soort sporten als je medespeler ook geen geluk heeft.

Cancel

Ik had op zich een vrij rustig weekje achter de rug.

Dinsdag boksen, Woensdag naar Leek (Groningen), donderdag pannekoeken bakken. M.a.w. ik was voorbereid op een fun-filled weekend. De annuleringen begonnen echter al vroeg.

Voor zaterdag had ik afgesproken met vrienden van me, om daar lekker een hapje te eten. Het zou een nieuwe ervaring worden, want meestal als ik daar ga eten, staat de bbq al aan. Daar is het nu nog iets te koud voor. Dus eindelijk een keer echt aan tafel. Helaas was de vriend van de andere genodigde nou net dit weekend in Nederland, dus is het doorgeschoven naar maandag over een week.

Vrijdag zou ik uitgaan met een jongen uit Tilburg. Hie ziet er leuk, aardig en redelijk normaal uit. Zou gewoon een gezellig avondje worden. We hadden ongeveer twee weken vooraf een min-of-meer losse afspraak gemaakt om op deze vrijdag wat te drinken, misschien een hapje eten. Donderdag had ik echter nog niets gehoord, dus een vaste afspraak hadden we niet. En ja hoor, vrijdag ochtend sms'je: "Helemaal vergeten. Ik heb nu al andere plannen gemaakt". SHIT

Zaterdagochtend had ik een afspraak staan met de tegelboer. Ik moet tegeltjes uitzoeken voor badkamer en toilet. Nu had ik m'n beste vriendign uitgenodigd om klaar te staan met het broodnodige advies. Je raad het al; ook zij heeft afgezegd.

Dit was helaas niet mijn weekend om met anderen afspraken te maken. Misschien moet ik dat niet meer doen en gewoon uitgaan van mijn spontaniteit die van m'n vrienden.

Silver lining: gelukkig heb ik een vriend waar ik altijd op kan rekenen en die heeft m'n vrijdagavond in elk geval opgefleurd.

Queen for a Night

Vrijdag was het dan eindelijk zover: Tony does Diva.

Stap 1: Het begon met het scheren van de benen. Dit is in mijn geval een zware klus. Na anderhalf uur mezelf in elke mogelijke bocht wringen in bad zijn de beentjes schoon en zo goed als haarloos. Ik ben er wel achter gekomen, dat ik best lenig kan zijn. Handig ;-)

Stap 2: de outfit aantrekken. Dit gebeurde met een groepje vrienden (acht "man"). Best grappig om te zien hoe een man een bh om doet. Gelukkig zijn de panty's ladderloos om de gladde beentjes gegleden, want een ladder in m'n kousen zou toch erg spijtig zijn geweest.

Stap 3: Make-up!! Warme tinten en niet te dik graag. Wel opvallend dat m'n eigen wimpers net zo lang zijn als de nep-wimpers, die er op geplakt werden.

Stap 4: De naam. Ik zat zelf aan Elayne te denken (de sletterige secretaresse van Ally McBeal), maar nadat de mannen mij het ene glas wijn na het andere hadden zien legen, werd ik al snel omgedoopt to Bonnie, 't drankorgel. "I don't drink, I enjoy"

Stap 5: de kroeg in. Gezellig een avondje in de Genestho, niet mijn favoriete kroeg, maar ik ben er toch erg vaak te vinden en met Carnaval is het altijd erg gezellig. Om 23:00 was het nog erg rustig, maar het liep vanzelf wel vol. Leuke dames en gezellig volk. Ik dacht dat ik heel erg herkenbaar was, maar er waren toch een paar goede vrienden die effe twee keer moesten kijken. De rest van de avond was drinken (stond altijd wel met twee glazen bier in m'n handen), sjansen (op een gegeven moment kwam er een leuke knul met een mooi bloot buikje binnen, gekleed als Aladin, jummie) en gedanst.

Stap 6: Hoe kom ik thuis? Makkelijk. Achterop de fiets bij een vriend. Thank God heb ik dat stuk niet hoeven lopen.

Ik heb nog geen foto's, maar die komen nog wel een keer.

De avond was heerlijk en doe ik volgend jaar weer?.......probably